Het verhaal van de trouwvideograaf
In de categorie ‘meen je dat?’: als trouwvideograaf kom je op veel bruiloften. En hoe cliché het ook klinkt, iedere bruiloft is bijzonder. De sfeer is altijd fijn, de mensen zijn gezellig en iedereen heeft er zin in. De hele dag lang, dat is het mooie ervan. Er is niemand die na de ceremonie halverwege de middag zegt: “ik ga zo naar huis, ik moet de oppas aflossen en morgen weer vroeg op. Maar het was wel gezellig hoor!”. Op een bruiloft blijf je tot het einde, is de ongeschreven regel. En soms blijft de halve gastenlijst slapen in de boerderij van de buren, maar dat is weer een ander verhaal.
Zo’n feest moet je goed openen. Niet stipt om 20.00 uur als je oudtante net haar eerste slok wijn naar binnen heeft genipt en je eeuwige vrijgezelle vriendin een vaste ober voor de rest van de avond probeert te regelen, maar een goed uur later. De sfeer moet er al een beetje goed bij hangen, zullen we maar zeggen. Het blijft wel een enigszins vreemd fenomeen, dat openen. Je bent namelijk al aanwezig in de zaal vanaf de tijd die op de uitnodiging stond. Je krijgt handjes, felicitaties, schrale wangen van het zoenen, goed gevulde enveloppen, enz. Daarna verlaat je samen de zaal om vervolgens diezelfde zaal kort daarna weer binnen te komen, applaus te krijgen en te beginnen met de openingsdans. Maar hé, the show must go on, toch?
Nu kun je qua openingsdans twee dingen doen. Niets van tevoren bedenken en lekker schuifelen, zoals ik op mijn eigen bruiloft heb gedaan. Je kunt ook iets totaal onverwachts voorbereiden. En dat laatste is eigenlijk wel het leukste.
Ik heb ooit een bruiloft gefilmd waar de bruid danslerares was. Dan ontkom je er niet aan, zullen we maar zeggen. De bruidegom was een redelijke stijve hark (zijn uitspraak, niet de mijne), maar is speciaal voor deze dans op cursus gegaan bij zijn toekomstige vrouw. En met succes. Het bruidspaar had van tevoren een draairad gemaakt met allerlei muziekgenres erop; van 90’s tot Hollandse Hits en van Dance tot Cubaans. Een draai aan het rad bepaalde het volgende stukje van de openingsdans. Qua voorbereiding heftig: voor ieder genre hadden ze een aparte dans ingeoefend. Voor de DJ was het overigens ook hard werken, die moest goed in de gaten houden wat er werd gedraaid, dit snel klaarzetten en op tijd het volume laten zakken. De dans zelf bestond uit zo’n vier keer aan het rad draaien en tijdens de feestavond draaide zo nu en dan iemand aan het rad om vervolgens een kwartier lang alleen maar muziek in dat genre door de zaal te laten schallen. Succes gegarandeerd. Al kon dat ook liggen aan de vier verkleedkisten die door de zaal gedragen werden. Gelukkig hebben we de video nog.
Soms kom je als videograaf in een zaaltje waar zo’n 80 man in past terwijl er 120 zijn uitgenodigd. Leuk voor de sfeer, minder prettig voor iemand die wat ruimte nodig heeft om mooie shots te maken (ik!). Toch heeft een mens op de een of andere manier een bepaald stukje in zijn hersenen zitten wat constant denkt “als het bruidspaar gaat dansen, moet ik ruimte maken”. Zo zie je vrijwel altijd een lege dansvloer ontstaan met een halve cirkel aan gasten er omheen. En dat is heerlijk als videograaf, want ik doorbreek die leegte maar al te graag.
De openingsdans komt bij mijn films bijna altijd aan het einde. Het is feest, donker, flitsende lichten, opzwepende muziek, dus perfect om de video feestend mee af te sluiten. Ik wil dit einde wat heftiger hebben dan de rest van de film, dus vind ik het tof om tijdens het dansen om het bruidspaar heen te draaien met mijn camera. Shots van het gezicht en de voeten zijn hierbij heel waardevol en geven aan hoe de openingsdans was, zowel van het bruidspaar als van de gasten. En dan is het erg fijn qua voorbereiding als de dans ingestudeerd is. Dan is ‘ie voorspelbaar voor mij en kan ik shots plannen. Dus als je gaat trouwen en je wilt iets verrassends voor jouw gasten doen wat er ook nog tof uit ziet in de video: studeer een openingsdans in! YouTube staat er vol mee, vooral als je in het Engels zoekt (gratis tip: ‘first dance wedding’.). En als je een aantal video’s verder klikt dan de eerste die verschijnen, kun je er vanuit gaan dat weinig gasten hem hebben gezien en is ‘ie nog origineel te noemen.
Bruidspaar klaar? Dansen maar!